header-muziek-zuid-afrika-1920x500-1

Muziek uit Zuid-Afrika

Grote variëteit aan stijl;en en invloeden

The Good Life = The Music Life

Mister Goodlife & Muziek uit Zuid-Afrika

"Doo Bee Doo Bee Doo Bee Doo Bye"


"Als muzikant heb ik natuurlijk veel met muziek en zeker ook met muziek uit Zuid-Afrika. Elke keer als ik in The Rainbow Nation ben omring ik me met muziek, door naar de locale radio te luisteren, daar cd's te kopen, te luisteren naar muzikanten op straat en concerten te bezoeken (favoriete hang-outs zijn dan de zomerconcerten in Kirstenbosch Garden en het jaarlijkse Cape Town Jazz Festival in het CTICC in Kaapstad). Ook heb ik in Zuid-Afrika instrumenten aangeschaft en heb ik regelmatig optredens voor publiek gedaan (in bars, op golf toernooien en op private parties tussen de schuifdeuren). Belangrijkste kenmerk, wat mij betreft, in de Zuid-Afrikaanse muziek is de verscheidenheid aan invloeden en stijlen die altijd weer samensmelt tot een eigen' sound die doorgaans blij en opgewekt is. Nelson Mandela stelde ooit dat muziek de redding van zijn volk moest zijn. Wanneer men over vrijheid en gerechtigheid zingt, zou dat het verzet tegen de Apartheid voeden, aldus Madiba. Muziek wordt met andere woorden dus ook 'gebruikt' om om te gaan met de werkelijkheid die soms ook minder blij en opgewekt is. Het is dit kenmerkende goede gemoed ondanks moeilijke omstandigheden dat mij telkens weer vol bewondering en optimisme doet kijken en luisteren naar de Zuid-Afrikanen en hun muziek".

Traditionele muziek in Zuid-Afrika 

stage-publiek -festival

Marabi

Marabi is een mix van de uit Amerika overgevlogen jazz met Afrikaanse muziek. Je hoort marabi vaak in townships. Rond het jaar 1900 ontstond er een Zuid-Afrikaanse jazzscene toen Amerikaanse jazzmuzikanten steden als Johannesburg en Kaapstad bezochten. Het publiek – en vooral dat uit de steeds groter groeiende townships – raakte erg enthousiast en begon zelf jazz te spelen. Marabi kenmerkte zich door een mix van jazz, blues en Afrikaanse geluiden, vaak gespeeld op elektrische orgeltjes. In de jaren ' 20 en ’30 swingde het de pan uit in de Zuid-Afrikaanse danszalen en (illegale) cafés van de townships. Vanwege de wat dreigende stijl kreeg deze muziek de naam ‘marabi’, dat gangster in het Sotho betekent. De Jazz Maniacs, de Jazz Revellers en de Merry Blackbirds waren toen de eerste professionele, zwarte muzikanten. Zij waren populair onder zowel de blanke als de zwarte bevolking. Een van de meest opmerkelijke muziekstukken die een zweem van Marabi bevatten is Paul Simon's Graceland uit 1986.
Muziek Zuid-Afrika - The Merrry Blackbirds

The Merry Blackbirds

De Blackbirds ook wel bekend als de Merry Blackbirds is een Zuid Afrikaanse band. De band is opgericht door Griffiths Motsieloa in 1930/1931 in Johannesburg. Tot 1932 was de band bekend onder de naam Motsieloa’s Band daarna is deze verandert naar de Merry Blackbirds. De band word geleid door Peter Rezant en bestaat uit een violist, een trombonist, een pianist een drummer en een saxofonist die werd ingezet na het vertrek van 1 van de violisten in 1931.

Beluister Marabi playlists op Spotify




Bekijk Marabi muziekvideos

stage-publiek -festival

Kwela

Kwela is een van de meest opmerkelijke Zuid-Afrikaanse muziekstijlen en is geïnspireerd door de marabi. Deze stijl is ooit begonnen op de hoek van een sloppenwijk met slechts een fluitje. Dit was een goedkoop muziekinstrument voor de arme bevolking en handig om mee te nemen. Bovendien kon je met het fluitje volks wijsjes makkelijk nieuwe stijlen als marabi overnemen.
De naam ‘kwela’ komt uit het Zulu en betekent iets als ‘get up!’. Het was zowel een uitnodiging om mee te dansen als een waarschuwing voor een naderende politieauto. In de jaren ’50 werd deze stijl bekend en al gauw ontstonden er bandjes met gitaren, banjo’s, bassen en natuurlijk het fluitje.
Kwela was vooral populair onder jongeren die geen geld voor een hoorn of piano hadden, maar wel voor goedkopere instrumenten die deze muziekstijl kenmerken. Internationaal raakte de kwela bekend toen het liedje ‘Ace Blues’ van Spokes Mashinaye wereldwijd een gigantische hit werd. Andere populaire artiesten waren Jerry Mlotshwa, Elias Lerole en Sparks Nyembe.

kwela-muziek-zuid-afrika-spokes-mashiyane

Spokes Mashiyane

Johannes "Spokes" Mashiyane werd beschouwd als een van de grootste pennywhistle-artiesten die de Zuid-Afrikaanse kwela-muziekscene sierden van de jaren vijftig tot (ongeveer) de jaren zeventig. Aangekomen in de pennywhistle-bandscene als een jeugdige huishoudster uit de noordelijke Sotho-gemeenschappen in Transvaal, samen met tijdgenoten van Alexandra-jongens zoals Lemmy Mabaso, Barney Rachabane, Elias en Jack Lerole.
Muziek Zuid-Afrika - Kippie Moeketsi

Kippie Moeketsi

Jeremiah "Kippie" Morolong Moeketsi (27 juli 1925 - 27 april 1983)  was een Zuid-Afrikaanse jazzmuzikant, opmerkelijk als altsaxofonist. Hij wordt ook wel "de vader van de Zuid-Afrikaanse jazz" en als "Charlie Parker van Zuid-Afrika" genoemd. Hij speelde met en beïnvloedde enkele van de grote musici van Zuid-Afrika, waaronder Jonas Gwangwa, Abdullah Ibrahim, Miriam Makeba en Hugh Masekela.

Beluister Kwela playlists op Spotify



Bekijk Kwela muziekvideo's

stage-publiek-festival

Mbanqanga

Halverwege de jaren ’50 begonnen verschillende muziekstijlen zich te mengen tot een interessante smeltkroes van jazz, kwela, marabi, Afrikaanse big band en Zulu dansstijlen als indlamu. Dit leidde tot de Mbanqanga. Bij deze muziekstijl was er belangrijke plek voor de saxofoon en de elektrische gitaar waardoor er een funky geluid ontstond.

Vooral in de township Sophiatown, bij Johannesburg, leefde deze muziek enorm. Hier kwamen vele creatieve, avontuurlijke zwarte muzikanten op af en er ontstond een levendige muziekcultuur met artiesten als de Manhattan Brothers, Miriam Makeba en Letta Mbulu. Deze kregen een grote schare fans met zowel zwarten als liberale blanken. Er wordt gezegd dat dit de eerste culturele en sociale uitwisseling tussen de blanke en zwarte bevolking was.

Muziek Zuid-Afrika - The Manhattan Brothers

De Manhattan Brothers

The Manhattan Brothers was een populaire Zuid-Afrikaanse zanggroep in de jaren veertig en vijftig, tijdens het apartheidstijdperk. Hun geluid was gebaseerd op Amerikaanse ragtime, jive, swing, doo-wop en verschillende andere jazzsoorten, evenals Afrikaanse koor- en Zoeloe-harmonieën. Leden van de groep waren onder meer Joe Mogotsi, Ronnie Sehume, Rufus Khoza, wijlen Nathan Mdledle en Miriam Makeba. Makeba, die internationale bekendheid verwierf, begon haar carrière bij The Manhattan Brothers en maakte een groot deel van de jaren vijftig deel uit van de groep. De groep had één hit in de Amerikaanse Billboard-hitlijst, "Lovely Lies", die in maart 1956 piekte opnummer 45.

Muziek Zuid-Afrika - Miriam Makeba

Miriam Makeba 

Miriam Makeba, bijgenaamd Mama Africa (Prospect Township bij Johannesburg, 4 maart 1932 – Caserta, Italië, 10 november 2008), was een Zuid-Afrikaans zangeres en anti-apartheidsactiviste. Zij was een van de eersten die de Afrikaanse muziek introduceerden bij een westers publiek. Haar grootste hit was het nummer Pata Pata (1967). Met haar roem bereidde ze de weg voor Afrikaanse artiesten als Fela Kuti, King Sunny Adé, Youssou N'Dour en Salif Keita.[1] Makeba was een actief tegenstandster van de Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek en leefde, nadat de Zuid-Afrikaanse regering haar een inreisvisum weigerde, dertig jaar in ballingschap.

Beluister Mbaqanga playlists op Spotify



Bekijk Mbanqanga muziekvideo's 

Zulu muziek in Zuid-Afrika

stage-publiek-festival

Zulu muziek uit Zuid-Afrika

Zulu mensen zijn een Nguni etnische groep in Zuid-Afrika. De Zulu-bevolking is de grootste etnische groep en natie in Zuid-Afrika met naar schatting 10-12 miljoen mensen die voornamelijk in de provincie KwaZulu-Natal wonen. Ze kwamen voort uit Nguni-gemeenschappen die deelnamen aan de Bantu-migraties. Terwijl de clans samen integreerden, bracht de heerschappij van Shaka succes voor de Zoeloe-natie dankzij zijn geperfectioneerde militaire beleid. De Zulu-mensen zijn trots op hun ceremonies zoals de Umhlanga of Reed Dance, en hun verschillende vormen van kralenwerk. De kunst en vaardigheid van kralenwerk neemt deel aan de identificatie van Zoeloe-mensen en fungeert als een vorm van communicatie. De mannen en vrouwen dienen allebei verschillende doelen in de samenleving om als geheel te kunnen functioneren. Tegenwoordig geloven de Zoeloes voornamelijk in het christendom, maar ze hebben een syncretische religie gecreëerd die wordt gecombineerd met de eerdere geloofssystemen van de Zoeloes.

Veel Zoeloe-muzikanten zijn een belangrijk onderdeel geworden van de Zuid-Afrikaanse muziek. Een aantal van de Zulu-folk afgeleide stijlen zijn bekend geworden in Zuid-Afrika en in het buitenland. Verschillende stijlen die onder de zulu muziek stijl vallen zijn muziekstijlen zoals Kwaito, Maskandi, Kasi Rap, Rawkat, Gqoma, Modern zulu, Mbube en Isic athamiya.

Muziek Zuid-Afrika - Brenda Fassie

Brenda Fassie

Brenda Fassie (Langa (Kaapstad), 3 november 1964 - Johannesburg, 9 mei 2004) was een Zuid-Afrikaans zangeres. Dankzij haar songteksten werd ze tijdens de apartheid een stem voor de onderdrukte zwarte bevolking in het land.Bijna al haar soloalbums behaalden een meervoudige platinastatus. Haar album Memeza was in 1998 zelfs het meest verkochte album van Zuid-Afrika.

Verder werd ze in 1999 onderscheiden met een van de Kora Awards in de categorie Beste artiest. Postuum kwam ze in 2004 op nummer 17 terecht van de lijst van de 100 Great South Africans.

Kunstenaar Angus Taylor ontwierp een bronzen beeld van Fassie dat in 2006 werd geplaatst voor de Bassline Music Venue in Johannesburg.

Muziek Zuid-Afrika - Yvonne Chaka Chaka

Yvonne Chaka Chaka

Yvonne Chaka Chaka (geboren Yvonne Machaka op 18 maart 1965) is een internationaal erkende Zuid-Afrikaanse zangeres, songwriter, actrice, ondernemer, humanitair en docent. Chaka Chaka, ook wel de "Princess of Africa" genoemd (een naam die ze ontving na een tournee in 1990), loopt al 27 jaar voorop in Zuid-Afrikaanse populaire muziek en is populair in Nigeria, Zimbabwe, Kenia, Gabon, Sierra Leone en Ivoor. Kust. Nummers als "I'm Burning Up", "Thank You Mr. DJ", "I Cry For Freedom", "Motherland" en het immer populaire "Umqombothi" ("African Beer") zorgden voor Chaka Chaka's sterrendom. Het nummer "Umqombothi" was te zien in de openingsscène van de film Hotel Rwanda uit 2004.

Beluister Zulu muziek playlists op Spotify




Bekijk Zulu muziek video's

Jazz muziek in Zuid-Afrika

stage-publiek-festival

Jazz muziek in Zuid-Afrika

De jazzscene in Zuid-Afrika groeide sterk, net als in de Verenigde Staten. Door optredens in nachtclubs, dansen en andere locaties hadden muzikanten de mogelijkheid om vaak muziek te spelen. Muzikanten zoals zangeres Sathima Bea Benjamin leerden door naar nachtclubs en jamsessies te gaan en te wachten op kansen om hun talenten aan te bieden. Een uniek aspect van de Zuid-Afrikaanse jazzscene was het verschijnen van individuen die populaire artiesten zo goed mogelijk imiteerden omdat de echte muzikant er niet was om in het gebied op te treden. Je zou bijvoorbeeld een "Cape Town Dizzy Gillespie" kunnen vinden die niet alleen de muziek zou imiteren, maar ook het uiterlijk en de stijl van Dizzy. Deze praktijk creëerde een sterke omgeving om een aantal artiesten te koesteren die uiteindelijk Zuid-Afrika zouden verlaten en legitieme bijdragen aan de internationale jazzscene zouden worden.


Een van de eerste grote bebopgroepen in Zuid-Afrika in de jaren vijftig waren de Jazz Epistles. Deze groep bestond uit trombonist Jonas Gwangwa, trompettist Hugh Masekela, saxofonist Kippie Moeketsi en pianist Abdullah Ibrahim (toen bekend als Dollar Brand). Deze groep bracht de klanken van Amerikaanse bebop, gemaakt door artiesten als Dizzy Gillespie, Charlie Parker en Thelonious Monk, naar Kaapstad waar Moeketsi zijn geluid en stijl modelleerde op die van Parker. Deze groep was de eerste in Zuid-Afrika die een plaat maakte in de bebopstijl, maar hun tijdgenoten, de Blue Notes, onder leiding van pianist Chris McGregor, waren niet minder betrokken bij de lokale jazzscene. Samen vormden deze twee groepen de ruggengraat van de Zuid-Afrikaanse bebop.


Een vroeg gebruik van jazz als middel tegen apartheid was de productie van een musical getiteld King Kong. Geschreven als een sociaal commentaar op jonge zwarte Zuid-Afrikanen, werd veel van de muziek gearrangeerd en uitgevoerd door beroemde Zuid-Afrikaanse jazzmuzikanten, waaronder alle leden van de Jazz Epistles, minus bandleider Abdullah Ibrahim. De musical ging in première voor een geïntegreerd publiek aan de Universiteit van Witwatersrand, ondanks pogingen van de regering om de opening ervan te voorkomen. De universiteit had juridische jurisdictie over haar eigendom en was in staat om een geïntegreerd publiek te verzamelen. Vanaf dat moment, toen het stuk door Zuid-Afrika toerde, droeg het deze uitdagende ondertoon met zich mee. Het succes van het stuk bracht het uiteindelijk naar de première in Londen, en hoewel het financieel mislukte buiten Zuid-Afrika, kregen veel lokale jazzmuzikanten de kans om een paspoort te bemachtigen en het land te verlaten.


In maart 1960 vond de eerste van een reeks kleine opstanden plaats, in een gebeurtenis die nu bekend staat als het bloedbad van Sharpeville. De censuur werd drastisch verhoogd door de apartheidsregering, wat leidde tot de sluiting van alle locaties en evenementen die zowel zwarte als blanke individuen bedienden of in dienst hadden. Bijeenkomsten van meer dan tien mensen werden ook illegaal verklaard. Als gevolg hiervan ontstond een massale uittocht van jazzmuzikanten die Zuid-Afrika verlieten op zoek naar werk. Onder hen waren pianist Abdullah Ibrahim, zijn vrouw en jazzvocaliste Sathima Bea Benjamin, trompettist Hugh Masekela en zanger Miriam Makeba. Zij reisden naar de Verenigde Staten en werden uit de eerste hand blootgesteld aan de Amerikaanse jazzscene. Een van de belangrijkste subgenres van jazz in de regio is Cape Jazz. De muziek is afkomstig uit Kaapstad en omliggende steden en is geïnspireerd op de carnavalsmuziek van het gebied, ook wel Goema genoemd.

Muziek Zuid-Afrika - Hugh Masekela

Hugh Masekela

Hugh Ramopolo Masekela (Witbank, 4 april 1939 – Johannesburg, 23 januari 2018) was een Zuid-Afrikaans bugelspeler, zanger en componist. Naast de bugel speelde hij de trompet en de kornet. Masekela speelde als kind piano en zong mee met grammofoonplaten. In het begin speelde hij vooral jazz. Vanaf de jaren '80' kreeg hij meer interesse in zijn Afrikaanse wortels. Toen begon hij mbaqanga-ritmes te spelen, vermengd met funk. Na het Bloedbad van Sharpeville op 21 maart 1960 besloot hij het land te verlaten. Hij werd hierbij geholpen door onder andere Trevor Huddleston, Yehudi Menuhin en John Dankworth. Zij zorgden ervoor dat hij kon studeren aan de Guildhall School of Music in Londen. Verder studeerde hij van 1960 tot 1964 klassieke trompet aan de Manhattan School of Music in New York. In de Verenigde Staten raakte hij bevriend met Harry Belafonte. In dit land had hij hits met Up, Up and Away en Grazin' in the Grass. Hij was gastspeler op het album So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star van The Byrds. Ook maakte hij twee lp's met Herb Alpert. Verder speelde hij mee op het album Graceland van Paul Simon. Hij deed mee aan de tournee die voor dit album werd georganiseerd. In 1984 bracht hij het nummer "Don't Go Lose It Baby" uit en brak hiermee brak hij door tot een breder publiek. In 1987 had hij een hit met Bring Him Back Home. Dit werd een belangrijk lied voor de beweging die vocht voor de bevrijding van Nelson Mandela. Na diens vrijlating in 1990 keerde Masekela aan het begin van de jaren 90 terug naar Zuid-Afrika. In 2003 werd over hem de documentairefilm Amandla! gemaakt. In 2004 bracht hij zijn autobiografie Still Grazing: The Musical Journey of Hugh Masekela uit.

jazz-muziek-zuid-afrika-abdullah-ibrahim

Abdullah Ibrahim

Abdullah Ibrahim (Kaapstad, Zuid-Afrika, 9 oktober 1934) werd geboren als Adolph Johannes Brand en is experimentele jazzmuzikant. Aanvankelijk trad hij op onder de naam Dollar Brand. Hij veranderde zijn naam in Abdullah Ibrahim toen hij zich bekeerde tot de islam. Hij is pianist en componist, maar speelt ook fluit, sopraansaxofoon en cello. Vanaf zijn zevende jaar speelde hij al piano. Hij heeft met de groten van de jazz gespeeld, zoals John Coltrane, Ornette Coleman, Don Cherry. 

Hij is vooral bekend van "Mannenberg". Mannenberg geldt als nationaal erfstuk van de muziek uit Zuid-Afrika. Vernoemd naar de coloured township Mannenberg, maar opgenomen in District Six in Kaapstad, waar de pianist geboren is. Tijdens het apartheidstijdperk in de jaren '60 verhuisde Ibrahim naar New York City en bleef, afgezien van een korte terugkeer naar Zuid-Afrika in de jaren '70. Na zijn terugkeer naar Zuid-Afrika in het begin van de jaren negentig werd hij gevierd met optredens van symfonieorkesten, waarvan één ter ere van Nelson Mandela's inauguratie als president in 1994. Nelson Mandela noemde hem naar verluidt "onze Mozart". In 1997 werkte Ibrahim samen aan een tournee met drummer Max Roach, en het jaar daarop ondernam hij een wereldtournee met het Radio Filharmonisch Orkest van München. In 1999 richtte hij in Kaapstad de "M7"-academie voor Zuid-Afrikaanse musici op en was hij de initiatiefnemer van het Cape Town Jazz Orchestra, een 18-koppige big band die in september 2006 van start ging.

Beluister Zuid-Afrika Jazz playlists op Spotify




Bekijk Zuid-Afrika Jazz muziekvideo's

Afropop in Zuid-Afrika

stage-publiek-festival

Afropop in Zuid-Afrika

Afrikaanse populaire muziek (ook wel Afropop, Afro-pop of Afro pop gestileerd), zoals Afrikaanse traditionele muziek, is enorm en gevarieerd. De meeste hedendaagse Afrikaanse populaire muziekgenres bouwen voort op kruisbestuiving met westerse populaire muziek. Veel populaire muziekgenres, zoals blues, jazz, afrobeats, salsa, zouk en rumba, zijn in verschillende mate afgeleid van muzikale tradities uit Afrika, die door tot slaaf gemaakte Afrikanen naar Amerika zijn meegenomen. Deze ritmes en geluiden zijn vervolgens aangepast door nieuwere genres zoals rock en ritme en blues. Evenzo heeft Afrikaanse populaire muziek elementen overgenomen, met name de muziekinstrumenten en opnamestudio-technieken van westerse muziek. De term verwijst niet naar een specifieke stijl of geluid, maar wordt gebruikt als algemene term voor Afrikaanse populaire muziek.

Muziek Zuid-Afrika - Freshlyground

Freshlyground

De band werd in 2002 opgericht in Kaapstad. De bandleden zijn afkomstig uit Zuid-Afrika, Mozambique en Zimbabwe. De muziek van Freshlyground is een mix van Zuid-Afrikaanse muziek, blues, jazz, rock, jive en indie. In 2003 bracht de groep zijn eerste album uit, "Jika Jika". Eind 2004 bracht de band zijn tweede album uit, Nomvula. Dit album bereikte al snel de platina-status in Zuid-Afrika. In 2007 bracht Freshlyground het album Ma 'Cheri uit, dit album behaalde in Zuid-Afrika vijf keer de platina-status. Het nieuwste album wat in mei 2010 door Freshlyground werd uitgebracht heet Radio Africa.

Muziek Zuid-Afrika - Goldfish

Goldfish

Goldfish is een Zuid-Afrikaans danceduo bestaande uit Dominic Peters en David Poole uit Kaapstad. De muziekstijl is dance met invloeden van jazz en Afrikaanse muziek. De muziek is een mix van samples en elektronica met live ingespeelde instrumenten en stemmen van diverse zangers en zangeressen, waaronder David Poole zelf. Goldfish stond in het voorprogramma bij diverse grote acts, maar trekt ook steeds meer een eigen publiek. In 2009 ontving Goldfish acht nominaties voor de South African Music Awards, een record.

Beluister Afropop playlists op Spotify




Bekijk Afropop muziekvideo's

Soul muziek in Zuid-Afrika

stage-publiek-festival

Soul muziek in Zuid-Afrika

Soulmuziek (vaak simpelweg soul genoemd) is een populair muziekgenre dat in de jaren vijftig en begin jaren zestig in de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de Verenigde Staten is ontstaan. Het combineert elementen van Afrikaans-Amerikaanse gospelmuziek, ritme en blues en jazz. Soulmuziek werd populair om te dansen en te luisteren in de Verenigde Staten, waar platenmaatschappijen als Motown, Atlantic en Stax invloedrijk waren tijdens de Civil Rights Movement. Soul werd ook populair over de hele wereld en beïnvloedde de rockmuziek en de muziek van Afrika rechtstreeks. Afro-soul is een muziekgenre dat een fusie is tussen soulmuziek en Afrikaanse sound. Het onderscheidende kenmerk van elk ander Afrikaans muziekgenre is de emotionele zang, vooral van de leadzanger.

Er is een zeer sterke link tussen Afro-soul en andere genres zoals Afro-Jazz, Afropean en Afrobeats. 

Muziek Zuid-Afrika - Zahara

Zahara

Bulelwa Mkutukana (geboren op 9 november 1987), vooral bekend onder haar artiestennaam Zahara , is een Zuid-Afrikaanse zangeres en songwriter. Ze begon met zingen in het koor van haar school toen ze zes jaar oud was, en op de leeftijd van negen werd haar verteld om lid te worden van het senior koor vanwege haar sterke stem. In 2011 bracht Zahara haar debuutalbum Loliwe uit , dat in 13 dagen platina werd en na 17 dagen dubbel platina, met een verkoop van meer dan 100.000 exemplaren in Zuid-Afrika. De videoclip voor haar debuutsingle, Loliwe , heeft de mijlpaal van 5 miljoen keer bekeken op YouTube overtroffen. 

Soul Muziek Zuid-Afrika - AManda Black

Amanda Black

Amanda Benedicta Antony werd geboren op 24 juli 1993 in Mthatha, Oost-Kaap, Zuid-Afrika, en groeide op in Butterworth, Oost-Kaap. Later verhuisde ze naar Port Elizabeth, waar ze haar middelbare schoolopleiding afrondde, voordat ze verder ging met haar muzikale opleiding aan de Nelson Mandela Metropolitan University. Amanda Black begon op jonge leeftijd te zingen in de kerk en ging later verder met haar favoriete artiesten, waaronder Beyoncé, Whitney Houston. Ze zingt in het Xhosa en in het Engels. In 2016 bracht ze haar debuut studioalbum uit getiteld Amazulu. Dit album leverde haar nominaties op in vijf categorieën, zowel bij de Metro FM Music Awards, als bij de South African Music Awards. Ze werd ook genomineerd voor Viewers Choice: Best International Act op de 2017 editie van de BET Awards.

Muziek Zuid-Afrika - Jonathan Butler

Jonathan Butler

Jonathan Butler (Athlone (Kaapstad), 10 oktober 1961) is een Zuid-Afrikaanse zanger/songwriter en gitarist van soul, jazzfusion en praisemuziek. Butler groeide op in Athlone tijdens de apartheid. Als kind zong hij en leerde hij akoestische gitaar spelen. Rassenscheiding en armoede tijdens de Apartheid waren het onderwerp in veel van zijn songs. Zijn eerste single was de eerste door een zwarte artiest door blanke radiostations gespeelde in het raciaal verdeelde Zuid-Afrika en kreeg hiervoor een Sarie Award, Zuid-Afrika's equivalent van de Grammy Award..  Zijn toewijding aan zijn vak kwam tot bloei met zijn titelloze debuutalbum, dat een Grammy®-nominatie kreeg voor de pophit "Lies". Het instrumentale "Going Home" leverde hem nog een Grammy®-nominatie op en de mid-tempo ballad "Sarah, Sarah" bevestigde Butlers plaats in de populaire muziek.

Beluister Zuid-Afrika Soul playlists op Spotify




Bekijk Zuid-Afrika Soul muziekvideo's

Klassieke muziek in Zuid-Afrika

stage-publiek-festival

Klassieke muziek in Zuid-Afrika

Klassieke Muziek is van oorsprong een Europees verschijnsel, dat zich desalniettemin over de gehele moderne wereld heeft verbreid. Zuid-Afrika heeft een gevarieerde en levendige klassieke muziekscene. Op de grote internationale concoursen breken steeds meer Zuid-Afrikaanse finalisten door. Namen om in de gaten te houden voor de toekomst zijn oa. opera zangeres Phenye Modiane, mezzo-sopraan Teresa de Wit en sopraan Vuvu Mpofu. De twee grootste internationale sterren van de klassieke muziek in Zuid-Afrika op dit moment zijn de opera zangeres Pretty Yende en de pianist Kristian Bezuidenhout.

klassieke-muziek-zuid-afrika-pretty-yende

Pretty Yende

De Zuid-Afrikaanse sopraan Pretty Yende, geboren in het stadje Piet Retief in Zuid-Afrika, heeft zich met ongekende snelheid opgewerkt tot de top van de operawereld. Met haar magnetische charme, veelgeprezen opera- en solo-optredens over de hele wereld en een lovend ontvangen discografie, is de Zuid-Afrikaanse sopraan Pretty Yende snel uitgegroeid tot een van de prominente sterren van de klassieke muziekwereld. Sinds ze haar professionele operadebuut maakte in het Lets Nationaal Theater in Riga als Micaela in Carmen, was ze te zien op bijna alle grote internationale opera podia, waaronder het Royal Opera House, Covent Garden, Opéra National de Paris, Metropolitan Opera, Teatro alla Scala in Milaan, Deutsche Oper Berlin, Staatsoper Berlin, Bayerische Staatsoper in München, Opernhaus Zürich en Gran Teatre del Liceu in Barcelona. 

klassieke-muziek-zuid-afrika-kristian-bezuidenhout

Kristian Bezuidenhout

Kristian Bezuidenhout is een van de meest opmerkelijke en opwindende Zuid-afrikaanse pianisten van vandaag de dag, die zich even goed thuis voelt op de fortepiano, het klavecimbel als op de moderne piano. Kristian is Artistiek Directeur van het Freiburger Barockorchester en Principal Guest Director bij het English Concert. Hij is regelmatig te gast bij toonaangevende ensembles als Les Arts Florissants, Orchestra of the Age of Enlightenment, Koninklijk Concertgebouworkest, Chicago Symphony Orchestra en het Leipzig Gewandhausorchester; en heeft als gastdirigent opgetreden bij het Orkest van de Achttiende Eeuw, Tafelmusik, Collegium Vocale, Juilliard 415, Kammerakademie Potsdam en Dunedin Consort (Matthäus Passion). Hij heeft opgetreden met beroemde musici als John Eliot Gardiner, Philippe Herreweghe, Frans Brüggen, Trevor Pinnock, Giovanni Antonini, Jean-Guihen Queyras, Isabelle Faust, Alina Ibragimova, Carolyn Sampson, Anne Sofie von Otter, Mark Padmore & Matthias Goerne. Kristians rijke en bekroonde discografie op Harmonia Mundi omvat de complete piano werken van Mozart. Recente releases omvatten Winterreisse met Mark Padmore, Bach sonates voor viool en klavecimbel met Isabelle Faust en een opname van de Haydn piano sonates.

Beluister Zuid-Afrika Klassieke muziek playlists op Spotify




Bekijk Zuid-Afrika Klassieke muziekvideo's

Afrikaanse muziek 

stage-publiek-festival

Afrikaanse muziek

Afrikaanse muziek is een muziekstijl die rond 1930 ontstond en zich snel verspreide door delen van Zuid-Afrika. In deze muziekstijl wordt Afrikaans (Nederlandstalig) gezongen werd voornamelijk beinvloed door Nederlandse volksliedjes. Deze muziekstijl lijkt dan ook veel op Nederlandse volksmuziek van artiesten zoals  Frans  Bauer en Andre Hazes. Nieuwe hedendaagse artiesten hebben hun eigen draai gegeven aan deze muziekstijl en dit is nog steeds één van de populairste muzieksoorten in Zuid-Afrika. Bekende artiesten zijn  Kurt Darren en Theuns jordaan. Mister Goodlife gaat meer voor de literaire variant van singer songwriter Gert Vlok Nel.

Afrikaanse muziek Zuid-Afrika - Kurt Darren

Kurt Darren

Kurt Darren, echte naam Kurt Johan van Heerden[1] (Pretoria, 19 februari 1970), is een Zuid-Afrikaans volkszanger. Hij brak in 2002 definitief door met zijn nummer en album Meisie Meisie. Naast zanger is hij ook songwriter.Ook in Nederland is zijn muziek te horen, maar dan vooral gezongen door anderen. Hij trad in 2013 voor het eerst op in Nederland tijdens het Afrikaans Muziekfeest in Amsterdam op 25 januari.In Vlaanderen is eveneens zijn muziek te horen. Vooral gezongen door Bart Kaëll, namelijk de nummers Kap'tein (heis die zeilen) en Dromendans (de Nederlandse zanger Vinzzent), en ook De zomer gaat nooit voorbij door Wim Soutaer zijn Nederlandstalige coverversies van Kaptein (span die seile) en Hemel op Tafelberg die in de Vlaamse en Nederlandse hitparade van 2012 een hoge notering hebben gehad. Zijn succesvolste nummer is Loslappie.

muziek-zuid-afrika-theuns-jordaan

Theuns Jordaan

Theuns Jordaan werd geboren op 10 januari 1971 in Venterstad in de Oost-Kaap. Terwijl hij industriële psychologie studeerde aan de Universiteit van Stellenbosch.  In oktober 1998 verhuisde hij van de Kaap naar Pretoria en, nadat hij populair was geworden in de stad, nam hij zijn debuutalbum, Vreemde Stad, op. Het album overschreed in juli 2003 de drievoudige platina status. Hij lanceerde zijn tweede album, Tjailatyd op het Aardklop muziekfestival in 2002. Theuns Jordaan's zang wordt gekenmerkt door zijn diep emotionele basstem. Van zijn muziek wordt gezegd dat het "bluesachtig, radiovriendelijk" is, met zijn teksten "doordrenkt met een treurige liefde voor Zuid-Afrika".

Afrikaanse muziek - Gert Vlok Nel

Gert Vlok Nel

Gert Vlok Nel (Beaufort-Wes, 1963) is een Zuid-Afrikaans dichter en zanger. Hij studeerde Engels, Afrikaans en geschiedenis aan de Universiteit van Stellenbosch en werkte daarna als gids, barman en bewaker. Hij publiceerde slechts 1 bundel, die hem bekend maakte. 'Om te lewe is onnatuurlik' bevat een aantal persoonlijke gedichten, waarvoor hij de Ingrid Jonkerprijs kreeg.

Beluister Afrikaanse (Nederlandstalige) playlists op Spotify




Bekijk Afrikaanse (Nederlandstalige) muziekvideo's

Ja, ik wil de muziek in Zuid-Afrika terplekke beleven
En zie uit naar een muzikale droomreis op maat