Namaqualand in Noord-Kaap is in alle opzichten een uniek gebied. In de
lente bloeit deze lieflijke woestijn op in een myriade van wilde bloemen
in verblindende pracht. Over dit schouwspel zegt men wel eens: 'Je
huilt twee keer wanneer je Namaqualand bezoekt; één keer wanneer je
aankomt, en nog een keer wanneer je vertrekt…' De woestijn van
Namaqualand verandert 's zomers in een paradijs Namaqualand, in het
verre noord-westen van Zuid-Afrika, is geliefd bij plantkundigen en
bezoekers als een van de meest speciale plaatsen en geldt als de meest
bijzondere woestijn op aarde. Conservation International heeft
deze woestijn erkend als de enige droge hotspot op aarde met zoveel
biodiversiteit. Daarmee behoort het tot de 25 ecologisch meest
waardevolle plaatsen ter wereld. Het eerste wat je leert als bloementoerist is dat bloemen ongelooflijk gevoelig zijn voor temperatuur. Over het algemeen gaan ze dicht als de temperatuur onder de 17 o C komt (aan de kust zelfs onder de 20o C).
In dit droge landschap groeien
bijna 3000 planten, waarvan de meeste nergens anders op deze planeet
gevonden worden. Als het lente wordt in Namaqualand wordt het droge
landschap bedekt door wilde velden met oranje, roze, witte en gele
bloemen. Dit is de tijd van ongelimiteerde voortplanting; planten tonen
zich op hun allermooist om aankomende stuifmeelverspreiders te
verleiden. Helaas duurt dit spectaculaire schouwspel hooguit twee
maanden, vaak zelfs korter. Verruil uw verrekijker voor een
vergrootglas. Dat geeft u een verrassende kijk op de "landingslichten"
die de bloemen ontworpen hebben om hun favoriete insecten aan te
trekken.
De spectaculaire velden vol kleur zijn ook meteen de
markeerstiften van de natuur. Hierdoor is te zien wat oude velden zijn,
waar de grond is omgeploegd of onder overbeweiding lijdt. In feite
worden al die oranje en gele velden, die zo geliefd zijn in het Skilpad
Nature Reserve, thans onderdeel van het veelbelovende Namaqua National
Park, in bloei gehouden door middel van zorgvuldige verstoring en
omploegen na de lente. Er zijn zo'n 1000 soorten vetplanten te
vinden en zij behoren tot de meest geliefde planten van Namaqualand. Ze
vertegenwoordigen op zijn minst een derde deel van de flora van de
woestijn, en een tiende deel van de vetplanten van de hele wereld.
Sommige zijn heel klein, de kleinste ter wereld. De Mesembryanthemaceae
(middagbloem) vormen de belangrijkste familie onder deze vetplanten.
Namaqualand
staat vol met eetbare en medicinale planten, maar u moet wel weten waar
u moet zoeken. Als u echt hongerig bent, kunt u een maaltijd bereiden
van de slijmerige wortels van Grielum humifusum, beter bekend onder de
alleszeggende naam Pietsnot. Deze wortels en de ondergrondse delen van
veel andere planten vormden zelfs het hoofdbestanddeel van het
koolhydraatrijke dieet van de Khoi en de Nama. De Kokerboom (Aloe dichotoma)
is een van de weinige grote planten in Namaqualand. Hij ontleent zijn
naam aan het gebruik van de Khoi om de uitgeholde stam of takken te
gebruiken als pijlkoker. Deze bomen staan vooral in de oostelijke en
noordelijke delen van Namaqualand, en kunnen wel 100 jaar oud worden.